Hallo! Alles gut? Νομίζω είμαι έτοιμος να διαπραγματευτώ με την Frau Merkel!
Είδαμε στο πρώτο μέρος αυτής της ανάρτησης ότι η μεγαλύτερη ηλικία δεν αποτελεί εμπόδιο στην εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας και ότι οι ενήλικες μπορούν να τα καταφέρουν εξίσου καλά ή ακόμη και καλύτερα από τους πιτσιρικάδες (δώστε μου λίγο θάρρος ρε παιδιά, όλα μόνος μου θα τα λέω;).
Θα φανταζόσαστε όμως ότι η εκμάθηση ξένης γλώσσας "στα γεράματα" κάνει καλό στην υγεία; Έρευνες δείχνουν ότι συμβάλλει στην καθυστέρηση της εμφάνισης προβλημάτων μνήμης.
Πιο αναλυτικά, επιστήμονες μελέτησαν 230 άνδρες και γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας 73 ετών, οι οποίοι μιλούσαν στο παρελθόν ή μιλούν πλέον δύο έως επτά γλώσσες. Ανακάλυψαν, λοιπόν, πως άτομα που μιλούσαν τέσσερις ή περισσότερες γλώσσες παρουσίαζαν πέντε φορές μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν γνωστικά προβλήματα συγκριτικά με τα άτομα που μιλούσαν μόνο δύο γλώσσες. Εκείνα τα άτομα που μιλούσαν τρεις γλώσσες είχαν τρεις φορές μικρότερη πιθανότητα να παρουσιάσουν προβλήματα μνήμης σε σχέση με τα δίγλωσσα άτομα.
Ακόμη και να μη μιλά κάποιος μια δεύτερη γλώσσα, η εκμάθηση μιας γλώσσας οποτεδήποτε στην ζωή μπορεί να βοηθήσει τη λειτουργία του εγκεφάλου και να αποτελέσει όπλο ενάντια στη νόσο Alzheimer. Η ψυχολόγος Ellen Bialystok και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο York του Τορόντο εξέτασαν περίπου 450 ασθενείς με Alzheimer. Οι μισοί εξ αυτών ήταν δίγλωσσοι. Παρότι οι ασθενείς είχαν όλοι παρόμοια επίπεδα γνωστικής αναπηρίας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτοί που μιλούσαν δύο γλώσσες, είχαν διαγνωσθεί με Alzheimer κατά μέσο όρο περίπου 4 χρόνια αργότερα από εκείνους που μιλούσαν μονάχα μία γλώσσα. Επίσης, τα δίγλωσσα άτομα ανέφεραν ότι τα συμπτώματά τους ξεκίνησαν περίπου 5 χρόνια αργότερα από ό,τι σε εκείνα τα άτομα που μιλούσαν μία γλώσσα. Δηλαδή, αυτοί που μιλούσαν δύο γλώσσες κατάφεραν να αντιμετωπίσουν την ασθένεια για μερικά χρόνια ακόμη, προτού αυτή εκδηλωθεί.
Αξονικές τομογραφίες του εγκεφάλου των ασθενών με Alzheimer έδειξαν ότι μεταξύ ασθενών που λειτουργούν στο ίδιο επίπεδο, εκείνοι που μιλούσαν δύο γλώσσες, παρουσίαζαν πιο προχωρημένη εγκεφαλική επιδείνωση από εκείνους που μιλούσαν μονάχα μία γλώσσα. Ωστόσο αυτή η διαφορά δεν ήταν εμφανής στη συμπεριφορά των ασθενών ή στις ικανότητές τους να λειτουργούν. Οι δίγλωσσοι άνθρωποι δρούσαν ως μονόγλωσσοι ασθενείς, των οποίων η ασθένεια ήταν λιγότερο προχωρημένη.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως η διγλωσσία προστατεύει τους γηραιότερους ενήλικες, ακόμη και αφότου η νόσος Alzheimer έχει ξεκινήσει να επηρεάζει τη γνωστική λειτουργία. Αυτή η προστασία πηγάζει από τις διαφορές του εγκεφάλου μεταξύ αυτών που μιλούν μία γλώσσα και εκείνων που μιλούν περισσότερες. Συγκεκριμένα, οι μελέτες διαπιστώνουν πως οι δίγλωσσοι άνθρωποι εξασκούν περισσότερο ένα εγκεφαλικό δίκτυο γνωστό ως εκτελεστικό σύστημα ελέγχου. Το σύστημα αυτό περιλαμβάνει τμήματα του προμετωπιαίου φλοιού και άλλων περιοχών του εγκεφάλου και συνιστά τη βάση της ικανότητάς μας να σκεφτόμαστε με πολύπλοκους τρόπους. Πρόκειται για το σημαντικότερο τμήμα του μυαλού μας, διότι ελέγχει την προσοχή και οτιδήποτε θεωρούμε ως μοναδική ανθρώπινη σκέψη.
Οι δίγλωσσοι άνθρωποι, σύμφωνα με τη θεωρία, πρέπει διαρκώς να εξασκούν αυτό το εγκεφαλικό σύστημα ώστε να αποτρέψουν την ανάμειξη των δύο γλωσσών τους. Οι εγκέφαλοί τους πρέπει να ταξινομούν μέσω πολλαπλών επιλογών την κάθε λέξη, να αλλάζουν από τη μία γλώσσα στην άλλη και τούμπαλιν και να διατηρούν τα πάντα σε τάξη. Όλη, λοιπόν, αυτή η διαδικασία φαίνεται να αποφέρει ένα γνωστικό πλεονέκτημα: την ικανότητα να τα καταφέρνουν, καθώς προχωρά η γήρανση και ο εγκέφαλος πολιορκείται από ασθένειες, όπως αυτή του Alzheimer. Φυσικά, η διγλωσσία δεν αποτρέπει τη νόσο. Εντούτοις, επιτρέπει στους ασθενείς με Alzheimer να την αντιμετωπίσουν καλύτερα.
Άντε, σας αφήνω τώρα! Πρέπει να κάνω τη Hausaufgabe που μας έβαλε η δασκάλα!
Είδαμε στο πρώτο μέρος αυτής της ανάρτησης ότι η μεγαλύτερη ηλικία δεν αποτελεί εμπόδιο στην εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας και ότι οι ενήλικες μπορούν να τα καταφέρουν εξίσου καλά ή ακόμη και καλύτερα από τους πιτσιρικάδες (δώστε μου λίγο θάρρος ρε παιδιά, όλα μόνος μου θα τα λέω;).
Θα φανταζόσαστε όμως ότι η εκμάθηση ξένης γλώσσας "στα γεράματα" κάνει καλό στην υγεία; Έρευνες δείχνουν ότι συμβάλλει στην καθυστέρηση της εμφάνισης προβλημάτων μνήμης.
Πηγή |
Πιο αναλυτικά, επιστήμονες μελέτησαν 230 άνδρες και γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας 73 ετών, οι οποίοι μιλούσαν στο παρελθόν ή μιλούν πλέον δύο έως επτά γλώσσες. Ανακάλυψαν, λοιπόν, πως άτομα που μιλούσαν τέσσερις ή περισσότερες γλώσσες παρουσίαζαν πέντε φορές μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν γνωστικά προβλήματα συγκριτικά με τα άτομα που μιλούσαν μόνο δύο γλώσσες. Εκείνα τα άτομα που μιλούσαν τρεις γλώσσες είχαν τρεις φορές μικρότερη πιθανότητα να παρουσιάσουν προβλήματα μνήμης σε σχέση με τα δίγλωσσα άτομα.
Ακόμη και να μη μιλά κάποιος μια δεύτερη γλώσσα, η εκμάθηση μιας γλώσσας οποτεδήποτε στην ζωή μπορεί να βοηθήσει τη λειτουργία του εγκεφάλου και να αποτελέσει όπλο ενάντια στη νόσο Alzheimer. Η ψυχολόγος Ellen Bialystok και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο York του Τορόντο εξέτασαν περίπου 450 ασθενείς με Alzheimer. Οι μισοί εξ αυτών ήταν δίγλωσσοι. Παρότι οι ασθενείς είχαν όλοι παρόμοια επίπεδα γνωστικής αναπηρίας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτοί που μιλούσαν δύο γλώσσες, είχαν διαγνωσθεί με Alzheimer κατά μέσο όρο περίπου 4 χρόνια αργότερα από εκείνους που μιλούσαν μονάχα μία γλώσσα. Επίσης, τα δίγλωσσα άτομα ανέφεραν ότι τα συμπτώματά τους ξεκίνησαν περίπου 5 χρόνια αργότερα από ό,τι σε εκείνα τα άτομα που μιλούσαν μία γλώσσα. Δηλαδή, αυτοί που μιλούσαν δύο γλώσσες κατάφεραν να αντιμετωπίσουν την ασθένεια για μερικά χρόνια ακόμη, προτού αυτή εκδηλωθεί.
Αξονικές τομογραφίες του εγκεφάλου των ασθενών με Alzheimer έδειξαν ότι μεταξύ ασθενών που λειτουργούν στο ίδιο επίπεδο, εκείνοι που μιλούσαν δύο γλώσσες, παρουσίαζαν πιο προχωρημένη εγκεφαλική επιδείνωση από εκείνους που μιλούσαν μονάχα μία γλώσσα. Ωστόσο αυτή η διαφορά δεν ήταν εμφανής στη συμπεριφορά των ασθενών ή στις ικανότητές τους να λειτουργούν. Οι δίγλωσσοι άνθρωποι δρούσαν ως μονόγλωσσοι ασθενείς, των οποίων η ασθένεια ήταν λιγότερο προχωρημένη.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως η διγλωσσία προστατεύει τους γηραιότερους ενήλικες, ακόμη και αφότου η νόσος Alzheimer έχει ξεκινήσει να επηρεάζει τη γνωστική λειτουργία. Αυτή η προστασία πηγάζει από τις διαφορές του εγκεφάλου μεταξύ αυτών που μιλούν μία γλώσσα και εκείνων που μιλούν περισσότερες. Συγκεκριμένα, οι μελέτες διαπιστώνουν πως οι δίγλωσσοι άνθρωποι εξασκούν περισσότερο ένα εγκεφαλικό δίκτυο γνωστό ως εκτελεστικό σύστημα ελέγχου. Το σύστημα αυτό περιλαμβάνει τμήματα του προμετωπιαίου φλοιού και άλλων περιοχών του εγκεφάλου και συνιστά τη βάση της ικανότητάς μας να σκεφτόμαστε με πολύπλοκους τρόπους. Πρόκειται για το σημαντικότερο τμήμα του μυαλού μας, διότι ελέγχει την προσοχή και οτιδήποτε θεωρούμε ως μοναδική ανθρώπινη σκέψη.
Οι δίγλωσσοι άνθρωποι, σύμφωνα με τη θεωρία, πρέπει διαρκώς να εξασκούν αυτό το εγκεφαλικό σύστημα ώστε να αποτρέψουν την ανάμειξη των δύο γλωσσών τους. Οι εγκέφαλοί τους πρέπει να ταξινομούν μέσω πολλαπλών επιλογών την κάθε λέξη, να αλλάζουν από τη μία γλώσσα στην άλλη και τούμπαλιν και να διατηρούν τα πάντα σε τάξη. Όλη, λοιπόν, αυτή η διαδικασία φαίνεται να αποφέρει ένα γνωστικό πλεονέκτημα: την ικανότητα να τα καταφέρνουν, καθώς προχωρά η γήρανση και ο εγκέφαλος πολιορκείται από ασθένειες, όπως αυτή του Alzheimer. Φυσικά, η διγλωσσία δεν αποτρέπει τη νόσο. Εντούτοις, επιτρέπει στους ασθενείς με Alzheimer να την αντιμετωπίσουν καλύτερα.
Άντε, σας αφήνω τώρα! Πρέπει να κάνω τη Hausaufgabe που μας έβαλε η δασκάλα!
Πηγή |
Δηλαδή εγώ που ξέρω λίγο από 4-5 γλώσσες το γλυτώνω το Alzheimer? Ευχαριστούμε για την πληροφόρηση!!! μουτς
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ έχεις ιστορικό: είσαι καμένη από χέρι! :p
ΑπάντησηΔιαγραφή